41.ഒരു കണ്ണിറുക്കല്‍ പുരാണം

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പെ നടന്ന ഒരു സംഭവം ഇപ്പോള്‍ ആകസ്മികമായി അഗ്രജന്‍ എന്ന ബ്ലോഗറുടെ ബ്ലോഗ് വായിച്ചപ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മ വന്നത് നിങ്ങളുമായി പങ്കുവെയ്ക്കുന്നു.

നീണ്ട ബസ് യാത്രകള്‍ പണ്ടേന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ വളരെ കുറവായിരുന്നു. പക്ഷെ ഞാന്‍ പത്താം തരത്തില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ മാതാശ്രീയുടെ ഉടപ്പിറന്നവന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒരു യാത്രതരപ്പെട്ടു. ഇന്നു വിമാനയാത്രയും ബോറടിച്ചു തുടങ്ങിയെങ്കിലും അന്ന് പത്തനംതിട്ടയ്ക്കപ്പുറം ബസ് യാത്ര എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു സംഭവം ആണെന്ന് കൂട്ടിക്കോ.തന്നെയുമല്ല മാതാശ്രീ വരുന്നില്ലയെന്നൊരു ബോണസും ഒപ്പമുണ്ട്.

മാതുലന്‍റെ വീട്ടില്‍ ചെല്ലണം.. മേപ്പടിയാന്‍റെ ഭാര്യ (എന്‍റെ അമ്മാവി) ശരീരസുഖമില്ലാതെ കിടക്കുന്നു.അല്പം സീരിയസ് ആണ്. അതിന് വേണ്ടിയുള്ളതാണ് യാത്ര.എന്‍റെ ഒപ്പം ഒരു കസിനും മറ്റൊരു കാരണവരും ഉണ്ട്.. കാരണവരെ സഹിക്കുക എന്നാല്‍ നമ്മുടെ ഡോ.സുകുമാര്‍ അഴീകൊടിന്‍റെ പ്രസംഗം സഹിക്കുന്നതിനുമപ്പുറം തന്നെ.. ലോകത്തിലെ എല്ലാ കാര്യത്തിലും തന്നെ വിചാരവീക്ഷണങ്ങള്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തെ എങ്ങനെ സഹിക്കും എന്ന് കരുതിയ എന്നെ എന്‍റെ കസിന്‍റെ സാന്നിധ്യം അല്പം മനസമാധാനം തന്നൂ എന്നതാണ് വാസ്തവം.

പത്തനംതിട്ട ബസ്സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ മുതല്‍ നമ്മുടെ കസിന്‍ തന്‍റെ ലീലാ വിലാസങ്ങള്‍ കാട്ടിതുടങ്ങി.. (കസിന്‍ എന്നെക്കാള്‍ അഞ്ചു വയസ്സിനു മൂത്തതും പേരിലും സ്വഭാവത്തിലും ശ്രീകൃഷ്ണന്‍റെ പര്യായവും ആണ്..)പത്തനംതിട്ട കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്നതും അതേപോലെ വിദ്യാര്‍ത്ഥിരാഷ്ട്രീയത്തിലെ സജീവ സാന്നിധ്യമുള്ളവനും ആയതിനാല്‍ ബസ്സ്റ്റാണ്ടില്‍ വന്നുകൊണ്ടിരുന്ന മിക്ക തരുണീമണികളും,കോളേജ് കുമാരികളും ഇഷ്ടനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിതൂകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. (ഇഷ്ടന്‍റെ ഭാഷയില്‍ റേഞ്ചുള്ള സ്ഥലം ആയതിനാല്‍ കടാക്ഷങ്ങള്‍ക്കും പുഞ്ചിരികള്‍ക്കും ക്ഷാമമില്ല..)

എന്നാല്‍ ആവശ കലാകാരന്മാര്‍ക്കും ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ക്കും ആരാധകരില്ല എന്ന് പറയുന്നതുപോലെ ഈ പാവത്തിനെ ആരും നോക്കുന്നില്ല.. കടാക്ഷം,പുഞ്ചിരി എന്നിവയുടെ ദൌര്‍ബല്യം കുറെ നേരത്തേക്ക് എന്നെ ഭൌതികലോകത്തിന്‍റെ നിരര്‍ഥതയും ഒപ്പം അത്മീയത്തിലെക്കുള്ള തുറിച്ചുനോട്ടത്തിലുംവരെയെത്തിച്ചു എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം.

അന്നും ഏകദേശം അഞ്ചരയടിയില്‍ മേല്‍ ഉയരം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും ഉദ്ദേശം നാല്പതുകിലോയില്‍ മേല്‍ പോകാത്ത ശരീരം സോമാലിയയില്‍ നിന്നുവന്ന അഭയാര്‍ത്ഥി എന്നൊരു ഇമേജ് തന്നിരുന്നുവെന്നു പിന്നീട് വിവരം വച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി. എന്തായാലും അത്രയും കറുത്ത നിറം കിട്ടാത്തതില്‍ മാതാപിതാക്കളോടുള്ള അകൈതവമായ നന്ദി ഈ അവസരത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ഭാരതത്തിലെ യുവത്വവും കൌമാരവും പോഷകാഹാര ദൗര്‍ബല്യംമൂലം ഇങ്ങനെ ആയി എന്നും പറഞ്ഞു ലോകബാങ്കില്‍ നിന്നും ലോണ്‍ വാങ്ങാന്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ സാമ്പിള്‍ ആയി കാണിക്കാന്‍ കൊള്ളാവുന്ന രൂപത്തിലുള്ള എന്നെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ എന്തിന് അല്ലെങ്കില്‍ എങ്ങനെ നോക്കും എന്നതായിരുന്നു സത്യം.

എന്തായാലും ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു മണിക്ക് തന്നെ പാലക്കാട്ടേക്ക് പോകാനുള്ള സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് വന്നു.(ഇന്നും അതെ സമയംതന്നെ എന്ന് തോന്നുന്നു.) ഏതാണ്ട് രാത്രി എട്ടു മണിക്കേ ഈ ആനവണ്ടി പാലക്കാട്ടെത്തൂ..ഞങ്ങള്‍ മൂവരും ബസില്‍ കയറി. ഞാന്‍ പ്രായത്തില്‍ കുറഞ്ഞവെന്ന കാരണം പറഞ്ഞു എന്നെ ജനാലയക്കരുകില്‍ ഇരുത്തി.. എന്നാല്‍ ഇടയിലൂടെ പോകുന്നവരെ കൈകൊണ്ടു മുട്ടാനുള്ള സൂത്രമാണ് ഇതെന്ന് നമ്മുടെ കസിന്‍ പിന്നീടാണ് എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നത്.നമ്മുടെ കാരണവര്‍ ആകട്ടെ മറ്റൊരു സൈഡ് സീറ്റ് പിടിച്ചു ഉറങ്ങാനുള്ള ശ്രമത്തിലും.ബസ് അങ്ങനെ പത്തനംതിട്ടവിട്ടു.. ഇതിനിടയില്‍ പത്തനംതിട്ടയില്‍ നിന്നു കയറിയ ചിലപെങ്കുട്ടികളെ കണ്ണും കൊണ്ടുള്ള അഭ്യാസത്താല്‍ നമ്മുടെ കസിന്‍ കൈകാര്യം ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.

അങ്ങനെ ബസ് മുമ്പോട്ട്‌ പോയി കുറെ കഴിഞ്ഞു ഒരു സ്ഥലം എത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു സുന്ദരിയായ പെണ്‍കുട്ടിയും അല്പം പ്രായമുള്ള കാരണവരും നില്ക്കുന്നത് കണ്ടു..നമ്മുടെ കസിന്‍ പുറകിലോട്ടു തിരിഞ്ഞു പെണ്‍കുട്ടിയെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു.പക്ഷെ ഈ സ്ഥലം പുള്ളിയുടെ റേഞ്ചില്‍ പെട്ടതല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവുകൊണ്ടായിരിക്കും കൂടുതല്‍ സാഹസത്തിനു പോകാതെ വേറെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു..പക്ഷെ ഈ യാത്രയുടെ ആദ്യം മുതലേ ഇതെല്ലം കണ്ടുംകേട്ടും ആതിപൂതിയിളകി അന്തംവിട്ടുകണ്ണുംതള്ളി വികാരവിജ്രംഭിതനായി ഇരുന്ന ഞാന്‍ ഒരു കടുംകൈ ചെയ്യാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. നേരെ ആ കുട്ടിയെ നോക്കി ഒന്നു കണ്ണിറുക്കി.പക്ഷെ എന്തോ ഏറ്റില്ലയെന്നു കരുതി വീണ്ടും ഇറുക്കിയപ്പോള്‍ വെറുപ്പോടെ പെണ്‍കുട്ടി മുഖം തിരിച്ചപ്പോള്‍ സംഭവം ചെന്നു കൊണ്ടു എന്ന് മനസ്സിലായി.

പക്ഷെ എന്‍റെ കഷ്ടകാലത്തിന് കോട്ടയം ബസ്സ്റ്റാന്റിന് വെളിയില്‍ വെച്ചാണിത് സംഭവിച്ചത്.. കോട്ടയം ബസ്സ്റ്റാണ്ട് ആയെന്നോ ഇതു അതിന് വെളിയില്‍ ആണെന്നോ ഒന്നും എലിയെതാ,പന്നിയെതാ,ട്രാന്‍സ്ഫോര്‍മര്‍ ഏതാ എന്നറിയാത്ത ഞാന്‍ ഉണ്ടോ അറിയുന്നു.. പക്ഷെ കഷ്ടകാലത്തിന് കല്ലെറിഞ്ഞാല്‍ അതും കാളയ്ക്കിട്ടു കൊള്ളും എന്ന് അന്നറിഞ്ഞു. ആ പെണ്‍കുട്ടിയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന കാരണവരും സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ വെച്ചു ഞങ്ങളുടെ ബസില്‍ കയറി. എന്‍റെ നേരെ മുന്നിലുള്ള സീറ്റില്‍ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ച ശേഷം "ആലത്തൂര്‍ രണ്ടു ടിക്കറ്റ്" എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സത്യത്തില്‍ തലയില്‍ വെള്ളിടി വെട്ടി.കാരണം എനിക്കിറങ്ങാനുള്ള സ്റ്റോപ്പും അതുതന്നെ.

അങ്ങനെ നല്ലകുട്ടിയായി ഞാന്‍ ആലത്തൂര്‍ വരെയിരുന്നു.ആലത്തൂര്‍ എത്തി ഞങ്ങള്‍ ഓട്ടോ വിളിച്ചു മാതുലന്‍റെ വീട്ടില്‍ ചെല്ലുന്നവരെ ഞാന്‍ ഉള്ളില്‍ അറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെ മുഴുവന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥന നടത്തുകയായിരുന്നു. പക്ഷെ മാതുലന്‍റെ വീട്ടില്‍ എത്തി പിറ്റേന്ന് വൈകിട്ട് മാതുലപുത്രി എന്നെ അതിന്‍റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ആ കുട്ടിയുടെ വിവാഹ നിശ്ചയമായിരുന്നു അടുത്ത ദിവസം..

ആ വീട്ടിലെത്തി കൂട്ടുകാരിയെ കണ്ട എന്നെ ശരീരത്തെ രോമങ്ങള്‍ തുടക്കക്കാരന്‍റെ ബ്ലോഗില്‍ വിശാലമനസ്കന്‍ കമന്‍റ് ഇട്ടാല്‍ ബ്ലോഗര്‍ക്കുണ്ടാവുന്ന അമ്പരപ്പ് പോലെ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. ജെല്ല് പുരട്ടിയാലും ഇരിക്കില്ലായെന്ന മട്ടിലെ രോമങ്ങളുടെ പ്രതികരണങ്ങള്‍ക്ക് കാരണം ആ കൂട്ടുകാരി തലേന്ന് ഞാന്‍ കണ്ണിറുക്കിയ സുന്ദരിയായിരുന്നു. തലേന്ന് അച്ഛനുമൊത്ത് കോട്ടയത്തുള്ള ബന്ധുവിനെ വിവാഹ നിശ്ചയത്തിനു ക്ഷണിക്കാന്‍ പോയതായിരുന്നു ആകുട്ടി..

പക്ഷെ എന്നെ മനസ്സിലായില്ല എന്നതാണോ അതോ അല്പം തറവാടിത്തം ഉണ്ടായിരുന്നതിലാണോ എന്തോ എന്നെ ആ പെണ്‍കുട്ടി നാറ്റിച്ചില്ല. എന്‍റെ സ്വഭാവഗുണത്തെ പറ്റി മാതുല പുത്രി വാഴ്ത്തിയപ്പോള്‍ മെഴുകില്ലാതെ തിരിമാത്രം കത്തിച്ചാല്‍ എന്നതുപോലെ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കത്തിതീര്‍ന്നു..

പക്ഷെ "അന്നേപോയീ രാതൂറ്റല്‍" എന്നതുപോലെ പിന്നീട് ജീവിതത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണിനേയും കണ്ണിറുക്കി കാട്ടിയിട്ടില്ല.